plan yapıp emirler veriyor hayaller kuruyorlar, ne kadar da rahat yaşıyorlar

zannederek kendilerinden başka biri olduklarını, başkalarını yağmalıyorlar

oysa atlarda aranır asalet, karanlıkta aranır ses, sonunda insan savunmasız kalır

daha anlatacaklarıma başlamadım bile desem: bir çınarın altı bir yıldızın gölgesi

en iyisi ben bu şiiri yazmayayım, ben yazarsam her şeye yeni baştan başlarım sanılacak

ben yazarsam belli ki sıkıntı basacak ekranları başındaki milyonlarca insanı

güzellik maskelerini, maskeli baloları, askerleri ve iyi görünümlü bayları sıkıntı basacak

kimseyi kandıramayacaksın genç dostum diyecek, sanki ben bilmiyorum rulet oynamayı

sanki ben bilmiyorum rulet oynamayı, sanki bilmiyorum ata binmeyi, çiçekleri sulamayı

fakat yirmi birinci yüzyıl acımasızdır, kıstırır okuma bilmeyen çocukları köşeye

malum, bu günün kızları ağızlarında çiklet yerine jilet taşımayı tercih ederek büyürler

büyür sıkıntı. denir ki işte amerika /yaşasın/ ve parlasın bizim yüz vatlık ampulümüz

çocuklar tersinden sökerler alfabeyi: ilk iş yüzme öğrenirler bu çılgınlık denizinde

bacon tablolarını korkunç bulmayı korkunç komik bularak patlatırlar şarkılarını

tırnak aralarındaki kirleri önemsiz zannederek, kızlarını global dünyayla paylaşarak

paylaşmayı değersiz bularak ve ileri ve durmadan bam diye bir kaypaklık

kaypaktır artık eski tüccarlar, pazar dengelerini önemseyerek yaşamaya başlamışlardır

drama önemini yitirmiştir, dünya kaybetmiştir dengesini, kimi şairler romantiktir

dondurma gibidir dizeleri, ucuz diziler gibidir, kimselere yoktur faydası

vaaz etim, anlaşılır bulundu şiirim, sanırım şaşırttım ekabir takımını, öyle değil mi tenekeci

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN