Her yer şiir doluydu, çıplaktı kelimeler
İçinde yalnız kaldığım sırlı bahçede
Havuzlar vardı içinde turkuaz imgeler
Kanatlarında rüzgâr siyah kırlangıçların.
Zaman oyuncak top gibiydi
Uslanmaz çocukların minik ellerinde
Kayıtsız kalmıştı renksiz mevsimler
Ansızın terk etmişti sabahı yaz özlerimizde.
Sonra mor kayıkta gezindi
Duvakları üzerinde denize nazır süslü gelin
Bir bilinmez can vezir gibiydi
Gökkuşağı yağmur gibi düşerken üzerimize.
Fıskiyeli havuza karpuz attı atam
Gece kuşları suçluydu karanlık gizliyordu günahlarını
İleride bildik kayalar arasında sonsuz mekân
Adını unuttuğum mor çiçeklerdi yüreklerimizde açan..
___________________________________________________________________________________________
İbrahim ZARİFOĞLU