kapı

geliyorlar yazı hiçe sayarak ellerini ovuşturuyorlar

bu adamlar siz bilmezsiniz emanete saygısızlık ettiler çok uzun zaman önce

kadınları vardı onları mahkum ettiler bir kez olsun düşünmediler

ben de tuttum bu şiire başladım su içmeye başlar gibi sakınmasız

düşünmedim çünkü sevmem uzun boylu düşünmeyi istemem hesaplı kitaplı

mesela bu dize buraya olmuş mu gibi ne giysem gri pantolonumun altına gibişaşırmak istiyorsan başka kapıya eğlenmek istiyorsan lunaparklara centerlara

bu da şunun gibi: nuh gemisini yapınca şaşırmamış büyüklüğüne

bu da şunun gibi: bir kız büyüyünce keşfetmiş önemi yokları rica ederimleri

epik yahut ipek sertleşip kabuk bağlamak büsbütün tastamam turgut uyarla ben

ayarlıyız mı ayarlıyız mahkumuz mu mahkumuz bir masaya dosyalara

ustam ölmüşse demek ki bana kalır bu sıkıntıyı satmak güzelleşir dillerimiz

taşınma

tevrattaki incildeki ve kitaptaki musa öğüt vermiş halkına

haydi mi demiş ne gidelim buralardan yağmadan kırmızı renkli ölüm

vallaha demiş bozkırlı bir şakirdi şu buğdayı kaldırmadan gitmem bir yere

musa da ne yapsın bıldırcın diyememiş açmamış kudret helvası bahsini

kızmış kendi kendine kanatmış dudağını ece ayhan moru gibi olmuş suratı

Allah demiş yanmış dili Allah deyince onlar öyle adamlar devrimci gibi

bu da şunun gibi: bir delikanlı sarkıp bir ustalığa bir kutu yapmış mı yapmış

şimdi ben taşındım insansız kaldım öksürük tuttu özledim eskileri

inanmazsanız göstereyim işte bu odada sürecek forsalığım

akşam sofralarını hatırlayarak geçecek günlerim içime eğileceğim

bakacağım pek bir şey yok incecik kalıp eprimiş ruhumdan başka

iplemiyorum onu da çoktandır yani görsem ne olur görmesem ne

kağıtlar lazım bana borsada tavan yapanlarından araba lazım ev lazım

kasnak

poplin gömlek çift düğmeli yaka tıraşlı surat trajik iş görüşmeleri

öğrenmek istiyorum beyefendi nedir sizin derdiniz kimi satacaktınız

az önce salladım kendimi olmayan bir salıncakta demek ki hayaldi

zarifoğlu olsa tam üç sayfa anlatır kalabalıktır onun çünkü şiiri

ben dokunur geçerim dokunuyormuş gibi bir kasnağa bir yemeni

bu da şunun gibi: uzatıp ellerini avcı kartal alıcı kartal şarkı söyler

benim yarim takmaz bunu, oturup yüreğini bir çevreyle karşılar

toprağa kan karışır aklımıza uçurtmalar takılır kurşunlanır askerler

beni ne olur affet bunca lafı üst üste koyup söylüyorum beni affet

askerleri affetme sütten kesilmemiş oğlakları ne olursun affet

bahçeleri affetme affetmeyeceksen ama çiçekleri affedebilirsin

şimdi bir çocuk bir mağarada dert anlatır bu şiiri okuyarak

o çocuk affedebilir bizi ama bilemem biz affeder miyiz kendimizi

yabancıyız çünkü teşne değiliz yaltaklanmayız kalbimize

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN

her şeyi izah edeceğim size, yeni baştan anlatacağım her şeyi
sabırlı taşlar bulup denizlerde sektirerek, yaşlı balıkçılarla sigara tüttürerek
uzun uzadıya, uzay boşluğuna, türklüğe, imanın şartlarına dair ne biliyorsam
neyi bilmediğimi biliyorsam, neyi gereksiz buluyorsam, oturup erzurumlu emrah gibi
sazımı kaybettim, bu bir; inemem şimdi korkarım dik yamaçlardan, bu iki
ne de olsa penceresi örülmüş evlerde bize düşer hayal etmek cinnet geçiren rum kadınlarını
şimdi sorsam söylemezler ben ne yakışıklıyım, ne kadar benziyorum kendime
sorsam, ormanların, cambazların, takma gözlü kedilerin serencamını
sorsam, bir gizli bakıştı ben onu orada buldum bırakmadığım yerde buldum ben onu
sorsam, sevgili hane halkı, kalabalık sevgili, nedir gelecek olan ve nedir gelecek olan
hem ben açık açık anlatamam, ağaçları anlatamam, defne yapraklarını, bulutları
rüzgara karşı, çarşılı karşı, karşılı ikinci, çarşı yeni, döndüm ırmaklardan sağım solum numara
göklerde biriken o işveli sular birazdan üstümüze başımıza, ah bizim başımıza bizim
bizim başımıza, yakındır, bir gelecek var, işte bundadır çapraz astım ya tüfeklerimi
yokladım öyle olurmuş yoklarmış insan kendini bilirmiş ölmeye yakın
geçen cenaze arabalarından bir ders çıkartmaya çalışarak ölmeye yakın
bir kadının uzunca sinirli parmakları bir kadının işte ben öldüm sıra sende
sırası gelen, ipten atlamak için beklerdi, neydi ölüm: bir masal, neydi masal: ben bilmem
bilen bilir felsefe yitiktir, bizim memleketin malıdır, şiire benzer, yoktur alıcısı
salma saldım rüzgara, uçurtma sandım meğer kayan yıldızmış
meğer şarkıları bu orkestra söylemeye başlarmış gecenin bir yarısı prova
küdüm, ney, top atışları, devlet töreni ve dizlerini ovuşturan bir yalnız bir adam bir paltolu
alkışlıyor ölümü, çünkü biliyor, okşuyor kadim dostu çomarın geçmeyen yarasını

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN

aşk ayrı: onun için bir çocuğun anne demesi gerekir

ateşli hastalık, isabetsiz bir görüş, bunun gibi şeyler

birinin üzüntüden avazı çıktığı kadar bağırması gerekir

yazılan, çizilen, okunan, söylenen, karıştıran aklımızı

esatir gibi söylenip duran dilden dile, ne sandınız

hangi sandıkta buldunuz böyle içimizi, böyle dışımızı

içimizden dışımızı, kaybolup gidişini, burada dur

burası güzel, bakınca bozkır görünüyor, bizim uzaktaki kardeşimiz

artık sevinmiyoruz, hep gülüyoruz, etimiz geriliyor

ademde başlayıp bende bitecek bu dert, bu böylece biline

sultanlar susmuş, görünmüyor artık posta güvercinleri

işte gene yaptım, bir şey bulup tutundurdum ona her şeyi

işte gene yaptım: kendimi bu seferde de vermedim kimselere

o zaman Türk sıkıntısı için üç kere: aşk ayrı

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN

ben bu şiiri eninde sonunda yazacağım mustafa, sert bir şey olacak

bir merdiveni çıkınca birdenbire bir küçük adayla karşılaşmak gibi olacak

dönecek kendine, eğilip bir sarnıca taflan ve lahavle, eğilip kendime bu ne güzel bir an

yani bu şiir aslında yani mustafa o gördüğüm silah gibi olacak duvarda asılı

bir kızın gözleri gibi olacak incelikler içerecek çıplak olacak ve lahavle

bir düşün insanlık dediğimiz şey tam da gelip masamıza konmuşken

kara bir gölge gibi aramızda sağ siyaset, rahmetli turgut özal ve döviz paritesi

ve mesela yalanlar yani pardon kardeşim isa ve harun ve musa ve Allah’ın rızası

daha çok kanla mesela daha çok prezervatifle nişantaşında kafelere daha çok gitmekle

dur burada mustafa, biraz soluklan, bir çay iç ve başlasın dem ve kün ve lahavle

kanalı değiştirmek gibi merdivenden yürüyüp çıkmak, bir filmi tekrar izlemek gibi

derdest edilmişken, hazır konu açılmışken, kamuoyu yoklamaları tam da şimdi gelmişken

sığınmak istiyor insan abi, yapamıyor ne de olsa katlanamıyor kendine, eskiyor

hep beraber susmak istiyor, hep beraber dua, şükür, diğer teknik ayrıntılar

gece ağırlaşıyor mustafa, zaman doluyor, sonu geliyor her şeyin ve lahavle

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN

Eren Safi’ye

birdenbire oluyor bu: derin bir üzüntüye yaslanıp aramaya başlıyoruz

kayboluyor bütün yüzler, bütün resimler, her şey her şey

bir atımlık barutlarla o yalın gençliğimiz nereye gitti söyleyin

aramıza bunca yalanı, buncasını kim soktu, insan ne de çabuk yeniliyor

kendimden geçiyorum, bir eski sarhoşluk hali oluyor ve bitiyor

salıncak, söylediğim ilk yalan, ahlat ağacı, köy düğünü, her şey her şey

bu sarhoşluğa denk düşüyor şairlerin bomba gibi aramıza bıraktığı mısralar

üşüyorum, üşüyorum, beni örtün, beni örtün, belki geçer üzüntüm

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN

çok mu yordular seni, yorsunlar, iyidir yaşamak için kışa doğru bir uzama

bir yalnızlık ortasında liman olan şehirlerin, zulasında şiir olan serserilerin

bilemezsin, uçurtmasız bırakan neyse rüzgarları tam da ondan ağlıyorum ben

bir ses bulmak önemli, o sesi çoğaltmak, bir kızın babasız kalışı, bir esmerlik önemli

uzaktan kumandalı arabası olmayan çocukların kulelere sataşması ve politik şiir önemli

içime doğru sıkılganım, içimden yorgunum ve söylüyorum bir korkunun şarkısını içimden

mevsim meyvelerini, manavları, eşi dostu, küpe çiçeklerini bana bıraksa da dünya

görenler anlatıyor

eskiden otururmuş, diz kırarmış

ve kurtarırmış kurtarılacak olanları

sonra bir yangın çıkmış

sadece geceleri içmeye başlamış sigarayı

yüzünü boyamış, yüzünü kaybetmiş

oy bile vermiş şu suratsız heriflere

uçuk mavi takım elbiselerle imge yapmış şekil yapmış

fıkra anlatmış kızlara asılmak için

işte böyle büyük reis, sen otururken neler olup bitti gene de Allah kerim

ovalara baka baka resimler birikti havsalamızda sonradan kaybedelim diye onları

babalarımızın çiftçi, babalarımızın işçi, babalarımızın şoför olduğunu unutalım diye

unutalım diye doğduğumuz yerlerde oynanan oyunları, bozkırın rengini

unutmayı unutalım bunca telaşın arasında bunca kirin pasın bunca kartvizitin

aczi unutalım, insanı unutalım, okyanusu unutalım, kitaplarda yazılı olanları

sonra bana şey dedi

ismail sen anlamazsın

böyle yürür türkiyede işler

böyle işte kariyer falan gibi yani

külkedisi masalı gibi yani

sadece geceleri çıkmayınca

sadece kendinle kalınca

memleketten gelen tarhanayı

eskiden evlendiğin karın

sofraya sofradan sofra

üzülme

gene de noellerde bir hatırlayan olur seni

bu ne büyük incelik dersin

anlayacağın eldivenlerimi giyip alışveriş merkezine gittim sevgili eren safi

inanmazsın ne kadar ucuzlar, çinliler yapmış be kardeşim diyerek

kendime bir çatapatlı tabanca aldım birikmiş puanlarımla, bir polis takımı sana da

bir de çoluğa çocuğa karışırsak, gerisi kızılca kıyamet

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN

çetin bir tartışmanın ortasında kaldık gibi geliyor bana, bir sıkıntının

ben bu şiiri ordan başlayarak yazmak isterim, kız gibi şiir olur bana kalırsa

bana kalırsa en iyi şiir orta ikide uzaktan sevdiğimiz hafta sonu kızlarıdır

göğe baktık, salıncak salladık, parka gittik, kırk yaşlarında bir adam gördük

parlak montlarımız vardı üzerimizde: sigaramıza ateş, ilk gençliğimize nefes istedik

vermedi

vermezdi de zaten

ama bu yüzden şair olmuş değilim, elimin kalem tutması çok sonradır

hem ayrı bir kompozisyonun meselesidir

ankaragücünün şiire pekala yol açabileceğini düşünmem de öyle

o dergi toplantılarından falan da oldum olası

derin kökler saygı duruşu istemez, denklem istemez, vakanüvis istemez

çok saygıdeğer oldu, çok efendimli oldu, çok oldu bu şiir, yazılmak ister öyle olunca

öyle olunca gözlerimi kapatıp depresyonlu falan filan höst ulan müslümanda depresyon olmaz

ne olur müslümanda anam babam iki gözüm, ne olur dünyada müslüman olmasa

ben işte böyle aksak bir ritmin akışıyla bakardım on beş yıl önce yatakhane camından

sonra gündüzcü oldum

servis penceresinden bir orospu gördüm

en arka koltukta sigara içiyordum

vallaha da gördüm billaha da gördüm

üzüldüm, şimdi anlıyorum neye üzüldüğümü, ama bunu sana söyleyemem

___________________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN

“Mehmet Ali’nin anlattığı kayıkçı Yusuf’a”

sen o masada oturuyorsun, durmadan uykun geliyor, durmadan çay içiyorsun

ben esrarlı bir sabahtan aydınlık bir cumaya ağıyorum biliniyor kim olduğum

aklıma güvenmediğim ve biliniyor uzaktayım elma biriktiriyorum pul yerine

şimdi burada bir çiçek ismi ansam, yaz gelecek desem, bekleyelim

parlak fikir denebilir bulduğum cümlelere, iltifat edebilir bana insanlar

elimi sıkıp başarılarımın devamını dileyebilir, baş ağrılarım için bir koşu eczaneye gidebilir

ben denize inerim denize inince kızıllaşır sakallarım bir muharebe düşüyle

yusuf derim beni adana götür, beni götür, al götür, ısla da alnımı anlatayım

anlatayım yusuf: bu mavi yelkenin bu gemi azıya almış hayaletini, bu macera filmini

türk siyasi hayatını anlatayım canlı yayında, uykum gelsin çay içeyim

seninle bir anlaşma yapayım: iki şişe şarap karşılığında insanı anlat bana

insanı, hani şu durmadan sevişen, durmadan oy veren, durmadan yaşayan

tam da burada sen o masada oturuyorsun ben bir kuş sürüsü ekliyorum bu resme

canım sıkılıyor unutuyorum bir evimin olduğunu

unutuyorum, yeniden başlıyor benim uçsuz bucaksız sersemliğim

yusuf, sen ve ben bilmeden kardeşiz, yalnız benim yelkenim yok: uçamıyorum

______________________________________________________________________________________

İsmail KILIÇARSLAN