12
Eki, 2007

İsmail Kılıçarslan

Şair. 1976 yılında Ankara’da doğdu. İlk ve ortaöğrenimini bu şehirde tamamladı. 1993 yılında Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’ni kazanarak İstanbul’a geldi. İlahiyat eğitimini yarıda bırakarak bu kez aynı üniversitenin İletişim Fakültesi Radyo Televizyon Sinema bölümüne kaydoldu.

ikİlk şiiri Kaknüs Dergisi’inde yayınlanan şairin, Hece, Yedi İklim, Dergah, Kırklar ve Atlılar gibi dergilerde de şiirleri yayınlandı. “Portakal Turta Bir de Kirpi” ve “Ablam Uzak Ülkede” isimli iki şiir kitabı var. “Ablam Uzak Ülkede” ile “2004 Cahit Zarifoğlu Şiir Ödülü”nü aldı. “Başka Masallar” isimli bir “büyüklere masallar” kitabı da olan şair, ayrıca belgesel senaryoları da yazdı. “Aliya”, “Cahit Zarifoğlu – Yaşamak” ve “Roger Garaudy” senaryosunu yazdığı belgeseller arasında. Bu belgesellerden “Aliya”, “T.Y.B Yılın Belgeseli” ödülünü aldı. “Cahit Zarifoğlu – Yaşamak” ise Antalya Film Festivalinde finalde yarıştı.

Senaryosunu yazdığı pek çok TV filmi var. Bunlardan “Susuzluk” ve “Baba Evi”, 2006 yılında yönetmen Nazif Tunç tarafından filme alındı.

Halen Ülke TV’de Meksika Sınırı” isimli programı sunuyor.

Eserleri

ŞİİR


1.Portakal, Turta, Bir de Kirpi

2.Ablam Uzak Ülkede


MASAL


1.Başka Masallar


BELGESEL SENARYOLARI


1.Aliya

2.Roger Garaudy

3.Cahit Zarifoğlu – Yaşamak


TV FİLMİ SENARYOLARI


1.Susuzluk

2.Baba Evi

3.Ödül

4.Kara Yılan

MELEK DEMİR GENCO

(68 yılında Osmaniye’de doğdum…Yağmuru çok olurdu memleketimin..Çinko damdaki pıtırtıları dinleyerek uykuya dalardık çoğu kez..Sarı sıcak yazların uzunluğunda, kızartma kokularını, minarenin tepesinden düşen serçe yavrularına mezar yapmayı, portakal çiçeklerinden kolyeyi,elimizdeki incecik çubukla kumlardan örümcek çıkarıp, tesbih böceklerini yuvarlamayı öğrendik küçükken..Bir de portakal kabuğunu saçlarımıza sürersek saçlarımızın uzayacağını yağmurda..Sonra küçücük kardeşimin ölü bedenini, çırçıplak bir tahta teneşire yatırıldığını, havanın çok soğuk olduğunu, kardeşimin üşüdüğünü, onun yerine benim ölmem gerektiğini, ölünün nasıl bir şey olduğunu anlamak için nefesimi uzun uzun içime hapsedip tuttuğumu, kardeşimin acısından damlara çıkıp ağladığımı, öylece uykuya daldığımı biliyorum bir de…Sonra zaman geçti…Zaman bir kez, bir kez daha geçti..Hala bir yerlerde bebeler ölüyor, hala bir yerlerde bir annenin kalbi sızlıyor en ince yerinden ve hala hayat devam ediyor…)

15
Nis, 2005

YUSUFELİ

Yusufeli Tarihi: İlçenin ilk kuruluşu Erzurum sancağına bağlı 1879 yılında “Kiskim” (Alanbaşı Köyü) adı ile gerçekleştirilmiş, ilçe merkezi bir süre sonra Öğdem’e nakledilmiş, 1894 yılında da Ersis’e (bugünkü Kılıçkaya Beldesi) alınmıştır. İlçe merkezi 26 Haziran 1926 tarih ve 877 sayılı Kanunla tekrar Öğdem’e nakledilerek Artvin’e bağlanmıştır.1933 yılında Artvin’in ilçe olmasıyla Yusufeli ilçesi tekrar Erzurum’a bağlanmıştır. 1936 yılında Merkezi Artvin olmak üzere kurulan o günkü adı ile Çoruh Vilayetine bağlanmış daha sonra 16 Şubat 1950 tarih ve 3531 sayılı Daha fazlasını oku

20
Oca, 2005

ŞEHNAME’DE SİYASAL VE KÜLTÜREL KAVRAMLAR

Erdoğan Kara
Beykent Üniversitesi
Uluslararası Ekonomi Politik ve İşletmecilik

1. GİRİŞ

Bilindiği gibi, klasik Şark-İslam geleneğinde ibret verici hikayeler genellikle hükümdarlara ve her sınıftan devlet yöneticilerine yol göstermek maksadıyla hazırlanmaktaydı. Bu tür eserler[1] özellikle geçmiş dönem olaylarını bir hikaye, menkıbe ya da destan şeklinde aktarırlar ve dönemin hükümdarına sunulurdu. Bu tür eserler, edebi değerlerinin yanında türlerine ve inceledikleri konulara göre dönemlerinin düşünce sistemlerini, toplum yapısını, değer yargılarını göstermeleri açısından önemlidir. Bu incelemenin odağını oluşturan ve Firdevsi tarafından hazırlanan Şehname, her ne kadar edebi bir eser niteliği taşırsa da, gerek içerdiği siyasi kavramlar ve gerekse dönemindeki toplumsal yapıyı aktarması bakımından bu şekilde yazılmış eserlerden birisi olarak kabul edilebilir. Daha fazlasını oku

GAZEL-İ SULTAN SÜLEYMAN HAN

Nihalan-ı çemen güllerle ser-ta-pa donanmıştır

Edip terk hürd ü habı bülbülan habdan uyanmıştır.

O da bir bi-vefaya ben gibi zannım inanmıştır

“Derun-ı sinede bağrım sera ser yaralanmıştır

Onun içün gözüm yaşı kızıl kana boyanmıştır”

 Bahçedeki fidanlar baştanbaşa güllerle donanmış, bülbülse yiyecek ve uykuyu terk edip uykudan uyanmıştır. Sanırım o da ben gibi bir vefasıza inanmış. “bu yüzden de bağrımın derinliklerindeki yüreğim bütünüyle yaralanmış, gözümün yaşı kızıl kana boyanmıştır”.
Hayali mihmandır daima bu çeşm-i pür-nemde

Onunçündür kesilmez eşk-i hasret hiç bir demde

Firakıyla nola hep böyle ebyat olsa hamemde

“Görenler seyl-i eşki diyeler sahra-yı sinemde

Bahar eyyamıdır güya ki ırmaklar bulanmıştır”

 Bu sürekli ağlayan gözde sevgilinin hayali misafirdir. Bu yüzden de hiç bir zaman hasret gözyaşları durmaz. Onun ayrılığı yüzünden kalemim hep böyle beyitler yazsa buna şaşılmamalı. “Göğüs düzlüğünde gözyaşı selini görenler sanırlar ki güya bahar zamanıdır ve nehirler bol yağış yüzünden bulanmıştır.”
Şitada sebze vü ezhardan hali olur dağlar

Ne sünbül kaldı ne şebbü hazana vardı hep bağlar

Olan irfan alıp ibret bu hale daima ağlar

“Bu çarh-ı bi-vefa halin görüp kimdir dilin bağlar

Gelenler dar-ı dünyaya meğer gitmez mi sanmıştır”

 Kışın dağlarda çiçek ve yeşillik olmaz, bahçelerde de sonbahar vakti geldiğinden ne sümbül kaldı ne şebboy. İrfanı olan bu görünüşten ibret alıp sürekli ağlamalı. “Bu vefasız dünyanın halini görüp ona gönül bağlayanlar kimlerdir? Acaba bu dünya evine gelenler kendilerini bir gün gitmeyecek mi sanmışlardır.
Edip hep arzu daim derunum kuh u sahrayı

Çıkarmak isterim ben de gönülden böyle sevdayı

Velakin harice güçtür çıkarmak işbu sevdayı

“Gerekmez seyr-i sahrayı yahud gülşen temaşayı”

Cihanın gülü zevkinden dil ü canım usanmıştır

 Gönlüm hep dağı ovayı arzu etmiş, ben de gönülden bu sevdayı çıkarmak istemişimdir. Lakin bunu dışarı çıkarmak oldukça güçtür. “Bende ne bahçe ne de ova seyretme isteği var: dünyanın gülünün zevkinden can ve gönlüm usanmıştır.”
Nice dürlü letafet var bu ebyat içre kıl dikkat

Görüp meyl etti kalbi kalmadı hiç sabr ile takat

İşit İlhami, ceddin söylemiştir nazm-ı pür-hikmet

“İşiden şi’r-i pür-suzum okuyanlar diye elbet

Muhibbi derdmend içün tutuşup oda yanmıştır”

 Dikkat et. Bu beyitlerin içinde pek çok çeşit güzellik var. Onu görünce kalbim ona meyletti ve hiç sabır ve takatim kalmadı. İlhami, dinle bak atan hikmet dolu beyitler söylemiştir: “Yakıcı şiirimi işiten ya da okuyanlar zavallı Muhibbi için tutuşup ateşlere yanmıştır, diyecekler.”

____________________________________________________

İlhami