Her yer şiir doluydu, çıplaktı kelimeler

İçinde yalnız kaldığım sırlı bahçede

Havuzlar vardı içinde turkuaz imgeler

Kanatlarında rüzgâr siyah kırlangıçların.

Zaman oyuncak top gibiydi

Uslanmaz çocukların minik ellerinde

Kayıtsız kalmıştı renksiz mevsimler

Ansızın terk etmişti sabahı yaz özlerimizde.

Sonra mor kayıkta gezindi

Duvakları üzerinde denize nazır süslü gelin

Bir bilinmez can vezir gibiydi

Gökkuşağı yağmur gibi düşerken üzerimize.

Fıskiyeli havuza karpuz attı atam

Gece kuşları suçluydu karanlık gizliyordu günahlarını

İleride bildik kayalar arasında sonsuz mekân

Adını unuttuğum mor çiçeklerdi yüreklerimizde açan..

___________________________________________________________________________________________

İbrahim ZARİFOĞLU